photo Schip.gif
 photo Bird1wBMP.gif
 photo Bird1wfBMP.gif
Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Banggai

In Georgetown ontmoette ik Lynette Harper die mij na een paar gesprekken vroeg om mee te gaan naar haar huis. Toen ik vertelde dat de boot om vier uur die nacht zou vertrekken en het inmiddels twee uur was geworden vroeg ze me te drossen en bij haar te blijven. Daar kon ik natuurlijk niet aan voldoen want dan zou de maatschappij een hardwerkende koksmaat verliezen. Ben nog even aan de wacht wezen vragen of het schip inderdaad om vier uur zou vertrekken. Dat was het geval maar tot mijn grote verdriet lag het schip de volgende ochtend nog steeds aan de kade.

Georgetown

Georgetown

Paramaribo 1968

Paramaribo

In Paramaribo ontvang ik luchtpost van mijn opa met een beschrijving waar hij als zoon van een douanier had gewoond. De korte elleboogstraat. De brief heb ik nog en misschien scan ik er een stukje van. Erg leuk om weer te lezen. Een eindje verderop hoorde ik een hoop gelach uit een bioscoop komen. Toen ik naar binnenliep kon ik een groot deel van het filmdoek zien waarop een paar cowboys helemaal aan gort werden geschoten. Rare jongens die Surinamers.

In Araya Venezuela werd ik 21 jaar en dat wilde ik op de wal vieren maar er was vlak daarvoor een tornado in de buurt geweest die de stroomvoorziening had geraakt. We zijn toen met palen ijs, dozen bier, kaarsen en een platenspeler op batterijen een pikdonkere cantina binnen gelopen en hebben daar het feest gegeven. Het was niet zo'n erg grote haven en de halve plaatselijke bevolking kwam mij feliciteren en helpen met feestvieren natuurlijk.

Araya

Panama City

Panama City

In Panama City - Florida was een havenkroeg met veel manschappen van verschillen nationaliteiten. Een Yank begon een vriendelijk gesprek met ons maar de bediening kwam hem vertellen dat hij verder zijn mond moest houden omdat wij goed volk waren. De man vroeg of hij iets verkeerds gezegd had gezegd maar voor mij was het over want goede raad is duur. Achterin de tent begon een gevecht omdat een kleine Yank een dikke Duitser aan zijn verstand bracht dat hij geen Duits moest spreken.

De meute ging naar buiten en ook mijn stapmaat. Ik bleef rustig zitten aan de bar totdat ik het welletjes vond en naar buiten ging om te kijken hoe het gevecht verliep. Ik zag mijn stapmaat midden in een kluwen wat klappen uitdelen en hij bloedde aan een wenkbrauw. Ik heb mij tussen de kluwen in gewrongen, hem om zijn middel gegrepen en er tussen uit getild. Binnen werd hij liefdevol verzorgd door een serveerster en verder liep alles met een sisser af. De kleine Yank sloot huilende vrede met die dikke Duitser.

Panama City

Panama City

Baton Rouge 1968

Baton Rouge

Over Mississippie een paar uur varen naar Baton rouge. Veel van die watertanks gezien langs de kanten.
Ik werkte later op de wal voor een baas die bij de wereldbank had gewerkt en lang geleden zijn vliegbrevet in Baton Rouge had gehaald. De ultieme test na het halen van dat brevet was dat je zonder brokken onder de brug van Baton Rouge door moest vliegen.

Hier ben ik postzegels gaan kopen in een klein winkeltje waar een oude vrouw mij niet verstond omdat ik toch wel erg vreemd Engels sprak. Hoe je stamps op zijn Texaans uit moest spreken wist ik niet dus heb ik maar aangewezen wat ik bedoelde. Verderop was een begraafplaats met hele vreemde grafzerken. De meeste voorzien van opschriften die je ook las in stripboeken van Lucky Luck. Op een van die graven stond zelfs een groot verroest machinegeweer gemonteerd.

Galveston 1968

Galveston

Tampico

Tampico

Een handlanger waar ik in Tampico mee op stap was wilde diep in de nacht een vriendinnetje mee naar boord nemen maar de boot lag midden op de rivier en er ging geen bootje meer. We klopten aan bij een vissershuisje waar nog licht brandde en daar zaten mama en een grote schare kinderen garnalen te pellen. Papa werd uit zijn slaap gehaald en wilde ons wel naar het schip peddelen voor een paar peseta's. Vriendinnetje ook wat peseta's in haar handen gedrukt. De gangway was inmiddels wat hoger komen te liggen en ik duwde per ongeluk dat bootje eronder toen ik erop wilde klauteren.

Met als gevolg dat iedereen achterover in het water viel. De peseta's er achteraan en ik zie de briefjes nog wegdrijven.  Druipend over de deklading naar achteruit. De volgende ochtend kwam die handlanger vragen of hij het natte ondergoed van zijn vriendinnetje boven het fornuis te drogen mocht hangen. Je had het gezicht moeten zien van de ouwe toen die de kombuis binnen kwam voor inspectie. De volgende avond werden we uitgenodigd om bij dat vriendinnetje thuis wat te komen drinken. Met de bus een eindje rijden. We liepen over een laan met villa's links en rechts.

Tampico 1968

Tampico

Panama Kanaal

Panama Kanaal

De handlanger keek mij glunderend aan. We zitten goed! Zei hij. Wat naïef. Tussen twee villa's in was een hutje met een gordijn als deur. Binnen een mama en een werkeloze arabier met -tig kinderen die allemaal samen in één bed sliepen. Mama liet me het Madonna gezichtje van één van die kleine meisjes zien en zei bueno eh? We hebben wat heen en weer gekoeterwaald en de volgende dag bij vertrek stonden ze ons uit te zwaaien.  Ik kon niet naar beneden want er was net hoofdgerecht. Dat kleine meisje aan het handje van mama meezwaaien. Daarna weer door het kanaal.

Hier kon ik net een vechtpartij tussen de handlanger met een dronken marinier voorkomen. Er stonden nog een stuk of acht andere mariniers in die bar te biljarten dus het leek me verstandig een rondje te geven want wij waren slechts met zijn tweeën. Daarna naar San Francisco om boomstammen te lossen. Het regende bijna twee weken achtereen en omdat die Yanks al na een paar regendruppels het werk neerleggen duurde het even zo lang voordat het dek en de ruimen leeg waren. Wel aan wal geweest maar geen bijzonderheden meegemaakt. Daarna weer een oversteek.

San Diego

San Diego

Hokaydo

Hokaydo

Koude omgeving in het uiterste noorden van Japan. Moeders in superdikke jassen met een kind op de rug in een draagzak. Soms kwamen we over de Noord of, als er storm was voorspeld, over de Zuid. Dat betekent dat je op de kaart optisch een bocht maakt maar op de globe maakt het niet uit welke bocht je maakt want de afstand was even lang. Ook een rare gewaarwording die datum grens. Je sloeg een dag over of de volgende dag was dezelfde dag van de week. Nooit een Zondag want dat was een extra vrije dag als je thuis kwam

In Osaka stond met een matroos in de deuropening van een bar in een klein zijstraatje de overgebleven pecunia te tellen toen we door een dame aan de bar - laten we haar Ushi noemen - werden binnengewuifd. We kregen een paar gratis drankjes en er werd ons gevraagd die avond met zoveel mogelijk bemanningleden te komen. Dan zou elk tweede rondje voor Ushi zijn, die zo later bleek een hechte vriendin te zijn van de eigenaresse. Ze zat namelijk goed in de slappe was en wilde haar vriendin daarmee financieel wat ondersteunen.

Osaka

Osaka

Osaka

Osaka

Dezelfde avond zijn we er met een man of tien naar toe gegaan en het is een dolle avond geworden. Na deze avond werden ik en die matroos o.g. nog meegenomen naar een restaurant en getrakteerd op een uitzonderlijk lekkere eetpartij. De rest laat ik aan je eigen fantasie over. We zijn er nog twee dagen gebleven en samen met die matroos o.g. ben ik er beide avonden na het werk naar toe geweest. Ushi probeerde de matroos o.g. nog aan de eigenaresse van de bar te koppelen maar er was ook nog een eigenaar thuis die ze niet wilde belazeren.

Aan het einde van het kerstdiner kwamen de kapitein en de hofmeester de kombuis binnen struinen. Wij werden vriendelijk verzocht met de bediendes aan de kapiteinstafel plaats te nemen en werden getracteerd op eenzelfde maaltijd en werden bediend door een werktuigkundige terwijl de kapitein en de hofmeester zich in de kombuis uit de naad stonden te werken. De foto kreeg ik pas onlangs door een bediende toegestuurd. Wat een verrassing!

Kerstdiner

Kerstdiner

Aflossing Hong Kong

Toen we werden afgelost in Hong Kong hadden we er ruim 9 maanden op zitten. De SMN wilde zeker voorkomen dat we te maken kregen met de lange reis tik. Eerst kwam natuurlijk de nieuwe bemanning aan boord. Daar was ook onze bediende Joop de B. van de Batu weer bij.

We zaten net een biertje te drinken in de hut van een bediende toen Joop binnenkwam. Hij pakte zonder iets te vragen een biertje uit de doos en even later zei de bediende, na de hele tijd zijn mond te hebben gehouden, dat hij die doos bier betaald had. Joop antwoordde droog PROOST.

Aflossing Hong Kong

Met een grote Boeing van de Japan Airlines met 7 tussenstops van Hongkong, Singapore, Bangkok, New Delhi, Koeweit, Cairo, Athene, Daarna in Parijs overgestapt op een DC3 van KLM naar Amsterdam. Wat een vliegreis was dat, 28 uur later en gebroken kwamen we daar aan op Schiphol.

Belevenissen van een koksmaat op zee
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu